عملیات کمان 99

با سلام خدمت تمامی خوانندگان عزیز وبلاگ. نقش نیروی هوایی ارتش در جنگ تحمیلی بر هیچ کس پوشیده نیست و تمامی ایرانیان سراسر کشور باید از فداکاری ها و رشادت های تمامی پرسنل غیور نهاجا اعم از خلبان و افسر فنی و حتی پرسنل وظیفه اطلاع کامل داشته باشند. بابت وفقه ایجاد شده در ارسال مطالب جدید شدیدا از همگش پوزش می طلبم.

پس از تجاوز ناجوانمردانه نیروی هوایی عراق به کشورمان در 31 شهریور سال 59، نیروی هوایی ارتش ج.ا. ایران در اقدامی تلافی جویانه طرحی بسیار گسترده برای پاسخ به حمله هوایی ریخت که در نوع خود بسیار کم نظیر یا بی نظیر بود. به دنبال این تهاجم ناجوانمردانه، فرماندهی وقت نهاجا، سرهنگ خلبان شهید فکوری  با اعلام وضعیت اظطراری از تمامی فرماندهان پایگاه های هوایی ارتش خواست تا در ستاد فرماندهی نیروی هوایی جهت جلسه بررسی اوضاع حضور یابند. وی تاکید داشت که جواب دندان شکن و قاطعی باید به صدام داده شود به همین خاطر پایگاه های هوایی سوم شکاری همدان و ششم شکاری بوشهر نهاجا مامور شدند تا با انجام عملیات های غافل کننده پاسخ عراق را بدهند. 

*زنده یاد شهید فکوری

همزمان با این عملیات، خلبانان و افسران فنی پایگاه های مذکور پیشاپیش تدارک اولین حمله تلافی جویانه به خاک عراق را دیده بودند. در مدت زمان کمتر از دو ساعت عقابان تیز پرواز آسمان کشور پایگاه های مهم "الرشید" در جنوب بغداد و "شعیبیه" در نزدیکی بصره را هدف قرار دادند. دقایقی چند دومین دسته پروازی متشکل از چهار فرند اف-4 فانتوم از بوشهر به پرواز در آمدند و پایگاه شعیبیه عراق را در هم کوبیدند. پس از انتقام برق آسای ایران از عراق تا چند هفته پس از آن خبری از پرواز های مکرر هواپیماهای عراقی بر فراز ایران نبود.

خلبانان نیروی هوایی ارتش با دستور فرمانده وقت، شهید فکوری ، شب هنگام مشغول طراحی طرح عملیان میشنود و طرح عملیات در شامگاه روز 31 شهریور آماده اجرا می شود. سپس خلبانان به پایگاه های محل خدمتشان اعزام شدند و افسران فنی مشغول نصب موشک های هوا به هوا و بمب های خوشه ای بر روی جنگنده ها شدند. 

پس از واکنس شاعامه نهاجا به جسارت عراق، ایران در طرحی بی نظیر(یا کم نظیر)! 200 فروند هواپیما را به پرواز در آورد که شمار 140 فروند آن وارد حریم هوایی  عراق کرد و تمام پایگاه های هوایی عراق به غیر از پایگاه الولید(پایگاه الولید در شرق عراق و در نزدیکی مرز این کشور با اردن قرار داشت که البته نهاجا در طی عملیاتی موفق به بمباران آن نیز شد. برای اطلاعات بیشتر بر روی لینک مقابل کلیک کنید: نقش نیروی هوایی در جنگ تحمیلی .) را هدف قرار داده و در برخی موارد صدمات جبران نا پذیری را به پیکر نیروی هوایی بعثی عرق وارد کنند. 

پایگاه های هدف حمله:

- پایگاه هوایی الرشید بغداد

- پایگاه هوایی کوت در استان العماره

- پایگاه هوایی موصل در استان نینوا

- پایگاه هوایی ناصریه در استان ذیقار

- پایگاه هوایی شعیبیه در استان بصره

- پایگاه هوایی کرکوک در استان کرکوک

- پایگاه هوایی تموز در غرب بغداد

- پایگاه هوایی هضبه در غرب بغداد 

- پایگاه هوایی ام القصر

فرودگاه های هدف حمله:

- فرودگاه بین المللی بغداد

- فرودگاه المثنی"

سوال: چرا نام این عملیات "کمان 99" قرار گرفت؟

منظور از کمان، استعاره از پهلوان حماسی کشور، آرش کمانگیر میباشد که تمام جان خود را در کمان رها کرد تا ایران از تجاوز بیگانگان در امان باشد و 99 نیز شمار صفحاتی بود که برای صرح عملیات به کار گرفته شده بود. 

منتظر نظرات گرانبهای شما عزیزان خواننده وبلاگم هستم.

منابع:

پایگاه اطلاع رسانی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران 

باشگاه خبرنگاران جوان

ویکی پدیای فارسی

همشهری آناین

خبرگزاری فارس

به مناسبت سالگرد پرواز ابدی عقاب آسمان کشور

با عرض پوزش به علت تاخیر در عرضه مطالب جدید به طور مرتب. امروز به مناسبت سالگرد شهادت شهید بابایی ویژه نامه ای خدمت شما خوانندگان عزیز آماده کردیم. امیدوارم لذت ببرید.

مقدمه:

شهید بابایی از خلبانان شجاع و دلسوز نیروی هوایی ارتش بود و در زمان جنگ تحمیلی، از وی به عنوان مغز متفکر نیروی هوایی یاد می شد. وی فرمانده پایگاه هشتم هوایی اصفهان و هم چنین معاون عملیات اجرایی نیروی هوایی ارتش بود. 

کودکی و نوجوانی: 

شهید بابایی در 14 آذز 1329 و در خانواده ای متوسط چشم به دنیا گشود. عباس از کودکی به شرکت در تعزیه های مذهبی علاقه داشت و هر سال در تعزیه های پدرش در روز عید قربان نقش حضرت اسماعیل را بر عهده می گرفت. وی در دبستان دهخدا که مدیرش دایی خودش بود به تحصیل دوران ابتدایی پرداخت و سپس در دبیرستان نظام وفای شهر قزوین با معدل 11/77 دوران دبیرستان را پشت سر گذاشت. وی سپس در امتحان ورودی دانشگاه(کنکور) شرکت کرد و در دو رشته خلبانی جنگنده و  پزشکی عمومی قبول شد اما بر خلاف اصراز زیاد پدر، عباس وارد دانشگاه خلبانی شد و دوره های مقدماتی را با موفقیت گذراند و موفق شد بورسیه تحصیل دوره های پیشرفته در آمریکا را بگیرد.

تحصیلات:

شهید بابایی پس از قبول شدن در دانشگاه افسری وارد نیروی هوایی ایران شد و پس از گذراندن آموزش های مقدماتی به مدت 2 سال برای تکمیل آموزش های خلبانی به آمریکا فرستاده شد. عباس یکی از شاگردان ممتاز پایگاه بود اما وی به دلیل خواندن نماز های یومیه خود در خوابگاه به فرمانده پایگاه گزارش داده شد. فرمانده هم گواهینامه پرواز شهید را به حالت تعلیق در آورد. روزی شهید بابایی به دفتر فرمانده پایگاه می رود و از او می خواهد تجدید نظر کند و با امضای گواهینامه پرواز وی موافقت کند اما ناگهان تلفن فرمانده زنگ می خورد و برای مدتی بیرون می رود. عباس از پنجره بیرون را نگاه می کند. ظهر است. شروع به نماز خواندن در گوشه دفتر فرمانده آمریکایی می کند. ناگهان در حین نماز خواندن عباس فرمانده بر می گردد و با صحنه ی عبادت وی روبرو می شود. پس از اتمام نماز، عباس برای فرمانده توضیح می دهد که فقط عبادت می کرده و مورد مشکوک و خاصی نیست و چون عباس از شاگردان ممتاز مدرسه خلبانی بود فرمانده گواهینامه خلبانی وی را امضا می کند و رسما لقب کاپیتان بابایی را دریافت می کند. 

بازگشت به ایران:

شهید بابایی پس از اتمام آموزش های خود فارغ التحصیل می شود و سپس پس از بازگشت به ایران برای خلبانی با هواپیمای اف-5 به پایگاه هوایی دزفول فرستاده می شود. وی و همسرش در خانه سازمانی که از طرف دولت به آنها داده شد برای مدتی زندگی می کنند اما با ورود شکاری رهگیر اف-14، از عباس خواسته می شود تا به پایگاه هوایی اصفهان رفته و آموزش های لازم جهت خلبانی با اف-14 را ببیند.

اصفهان:

شهید بابایی پس از دزفول به اصفهان منتقل شد تا دوره های لازم برای خلبانی اف-14 را ببنید(خلبانان اف-14 از بین برجسته ترین خلبانان اف-5 انتخاب می شوند). اول دوره های تئوری لازم را با موفقیت کامل گذراند سپس با شبیه ساز پرواز کرد و پس از کامل کردن آموزش های ابتدایی اولین تیک آف را با اف-14 از باند پایگاه انجام داد و رسما خلبان اف-14 شد. 

خانواده و ازدواج:

پدر شهید بابایی پزشک بود و درمانگاهی در شهر قزوین داشت. شهید بابایی با دختر دایی خود(صدیقه حکمت) ازدواج کرد و صاحب 2 پسر به نام های محمد و حسین و 1 دختر به نام سلما شد. همسر شهید بابایی معلم دبستان است و در دوران خدمت عباس در دزفول، ایشان به تدریس در یک دبستان دخترانه می پرداختند. 

بعد از پیروزی انقلاب: 

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 57، شهید بابایی به همراه جمعی از پرسنل نیروی هوایی(از جمله شهید فکوری و شهید دوران و بقیه شهدای گرامی نیروی هوایی) به دیدار امام خمینی رفتند و با ایشان بیعت کردند (روز 19 بهمن که به روز نیروی هوایی معروف است). 

فروش اف-14 ها:

پس از انقلاب دولت موقت در صدد فروش هواپیماهای پیشرفته اف-14 قرار گرفت اما با سماجت شهید بابایی و فداکاری های بسیار ایشان، دولت موقت را راضی کردند تا برای جلوگیری از هرگونه حمله احتمالی به خصوص از عراق اف-14 ها در کشور بمانند. 

فرماندهی پایگاه اصفهان:

شهید بابایی در سال 1360 به فرماندهی پایگاه هوایی اصفهان منصوب شد و درجه وی به سرهنگ دومی ارتقا پیدا کرد. سپس در سال 1362 ایشان درجه سرهنگ تمامی را دریافت کردند و همچنین به ایشان سمت معاونت عملیاتی نیروی هوایی داده شد. وی پس از 4 سال در اردیبهشت سال 1366 به درجه سرتیپ تمام ارتقا پیدا کرد. 

شهادت:

شهید بابایی در سن 37 سالگی و پس از انجام بیش از 60 ماموریت موفق در روز 15 مرداد 1366 مصادف با روز عید قربان به پایگاه نوژه در همدان رفت سپس از آنجا با هواپیمای اف-5 به تبریز فرستاده شد و از پایگاه دوم تبریز برای انجام عملیات آماده شد و آخرین پرواز خود را برای بمباران اهدافی در شمال عراق انجام داد اما در راه برگشت به اشتباه مورد اصابت پدافند خودی قرار گرفت و شهادت را به آغوش گرفت و برای همیشه آسمانی شد.

برخی از طرح های شهید بابایی:

شهید بابایی به مغز متفکر نیروی هوایی معروف بود و چند طرح مهم از جمله مشارکت در پروژه سجیل (تبدیل موشک زمین به هوای هاوک به موشک هوا به هوا)، انتقال تعدادی از هواپیمای اف-14 به پایگاه هوایی بوشهر برای مقابله با حملات هوایی رژیم بعث به نفتکش های ایران، اضافه کردن قابلیت سوختگیری هوایی به بمب افکن اف-5، تلاش برای ساخت قطعات هواپیما ها در داخل و... می توان نام برد. 

پرسنل وبلاگ دنیای هوانوردی سالزور شهادت شهید بابایی را به خانواده عزیز ایشان، پرسنل نیروی هوایی و تمام مردم ایران زمین تسلیت می گوید. 

نویسنده: پارسا (بخش نظامی)